Uitvaart, onafhankelijk vakblad voor de uitvaartbranche, februari
2007. (Thema: Kinderen)
In het blad de vaste rubrieken, waaronder: Nieuws:
Uitvaartcentrum Rhoon. NUM
zoekt aanvulling collectie. Uitvaartgilde in oprichting.Kunstproject
vraagt medewerking begraafplaatsen. Buitenlands nieuws: Veroordeeld
wegens tipgeld. Uitvaartver-zorgers van 5000 jaar terug. Voetbal-uitvaart.
Uitvaart-noviteiten: Kaartspel over religies. 3D-foto
in kristal. Digitale grafzerk in productie. Vers van de pers.
Columns: Frank Mutter en Henk Kok. En een aantal artikelen
waaronder:
Trots op mam
Is het leuk als je vader of moeder in de uitvaartbranche werkt? De
meeste kinderen hebben er geen moeite mee, een enkeling vindt het
echt niks en schaamt zich zelfs voor het vak van zijn vader.
Een hospice met nesjomme
Ruim vijf jaar geleden vatte Sasja Martell het plan op om een Joods
hospice op te richten. Op 15 mei gaat het eerste Joodse hospice in
Europa open.
De ijzeren lijst
De invloedrijkste persoon in de uitvaartwereld: Henry Keizer
Ledenblad Netwerk Uitvaart-vernieuwers, januari 2007.
In het blad o.a. aandacht voor: Bodies The Exhibition
In naam... Een uitvaart doe je niet alleen. Laatste wensenformulier.Drents
in de uitvaart. Radionucliden. ..niet ver van ons bed... In ontwikkeling:
De wet op de lijkbezorging. Kunstenaars en het Netwerk. 10 vragen
en één aan Marja Steinmetz. Agenda.
Ledennieuws. Boekbesprekingen............
Dagblad
van het Noorden. 19 februari 2007. Hazes' dood is eenvoudiger dan
die van de buurman
Met een pan soep langsgaan bij een gezin in de rouw werkt beter dan
afwachten tot je ze toevallig ontmoet. Maar gewoon doen over de dood
blijkt nog steeds lastig. Edda Kammenga en Kathelijne Vermeulen brengen
daarin verandering met hun cursus 'Praten over de dood, hoe doe je
dat?' Dooddoeners zijn erg. Geen moeder vindt na het overlijden van
haar dochtertje troost bij een buurvrouw die tegen haar zegt dat ze
gelukkig nóg twee kinderen heeft. Geen man heeft, als hij rouwt
om het sterven van zijn geliefde, iets aan een vriend die hem voorstelt
aan een dame onder het motto 'geen hand vol maar een land vol'. Edda
Kammenga (48) en Kathelijne Vermeulen (45) hebben voorbeelden te over
van uitspraken, hoe goedbedoeld ook, waar nabestaanden niet op zitten
te wachten. Volgens hen is de dood nog steeds een taboe, waar het
gros van de mensen maar moeizaam mee overweg kan. Vandaar dat zij
gespreks-bijeenkomsten gaan houden, onder de naam 'Praten over de
dood, hoe doe je dat?' Zij doen dat in samenwerking met het Humanistisch
Verbond, Yarden en Humanitas..............
Trouw.
23 februari 2007. Graf uit negentiende eeuw ontdekt voor stadhuis
Een graf uit de negentiende eeuw is bij toeval ontdekt voor het stadhuis
van Amersfoort. Het graf met de overblijfselen van een man werd gevonden
toen de gemeente nieuwe bomen wilde planten op het Stadhuisplein.
Het gaat vermoedelijk om een man die tussen de 20 en 25 jaar oud is
geworden. Zijn graf is waarschijnlijk niet geruimd toen de begraafplaats
in 1970 moest wijken voor het stadhuis. Zijn lichaam is volgens de
stadsarcheoloog van Amersfoort aan de rand van de vroegere begraafplaats
begraven. Het
stoffelijk overschot werd op woensdag 7 februari gevonden bij het
verwijderen van oude bomen. Daarvoor was het volgens de archeoloog
nodig een 'flink' gat te graven. "De botten liggen ongeveer twee
meter diep", zegt hij. "We hebben het gegraven gat weer
opgevuld met nieuwe grond. De botten hebben we niet verwijderd omdat
ze niet in de weg liggen." ....
De Twentsche
Courant. 23 februaari 2007. Tubantia. Stichting betreurt foute graven
Het nieuwe islamitische gedeelte van de algemene begraafplaats aan
de Deurningerstraat in Hengelo wordt aangepast. Paden en heggen, die
net zijn aan-gelegd, worden een kwart slag gedraaid ten opzichte van
de huidige ligging. Daardoor kunnen moslims
worden begraven met het gezicht in de richting van Mekka.
De aanpassing wordt gedaan omdat een islamitische vrouw enkele weken
geleden niet volgens de regels werd begraven. De vrouw wordt overigens
niet herbegraven......
BN De
Stem. 23 februari 2007. Gedenktekens ruimen op oude begraafplaats
Nicole Andries: De gemeente Drimmelen wil in de zomer 533 gedenktekens
verwijderen van de begraafplaatsen aan de Julianastraat en Vooghtstraat
in Made. De resten van de personen die onder de stenen begraven liggen
blijven ongemoeid. Een bedrijf uit Boxtel onderzoekt voor de zomer
of er tussen de 533 gedenktekens grafmonumenten met cultuurhistorische
waarde zitten. Mocht dat zo zijn, dan laat de gemeente die gedenktekens
voorlopig met rust.Op de begraafplaats aan de Julianastraat liggen
ruim duizend mensen begraven, aan de Vooghtstraat ruim vijfhonderd.
Beide begraafplaatsen zijn in onbruik geraakt; er werd sinds 1985
niemand meer begraven. "De begraafplaatsen zijn vervallen",
vertelt een woordvoerster van Drimmelen. "Daarom wil de gemeente
ze op termijn ontruimen." De gemeente hoopt ooit een net gazon
van de in onbruik geraakte kerkhoven te maken. In 2004 begon de gemeente
met een inventarisatie van de wensen van nabestaanden. Zoveel mogelijk
familieleden van overledenen op de oude begraafplaatsen in Made werden
aangeschreven. Uit de inventarisatie bleek dat de nabestaanden van
533 mensen geen behoefte meer hadden aan handhaving van het graf.....
BN/De
Stem. 23 februari 2007. Praten over verlies in rouwcafé Humanitas
Rouw en Café, het is niet de meest voor de hand liggende combinatie,
erkent ook Humanitas Breda.
De organisatie heeft niettemin een rouwcafé georganiseerd:
een plek waar iedereen welkom is, wat kan drinken, met anderen in
contact kan komen en dan met die anderen van gedachten te wisselen
over verlies. het is vooral bedoeldvoor mensen die een ingrijpend
verlies hebben geleden. Het gaat niet alleen om verlies van een dierbare,
maar ook om verlies van een relatie, van gezondheid of het verlies
van werk. Het eerstvolgende rouwcafé is op maandagavond 23
april van 19.30 tot 21.30 uur in de ontmoetingsruimte van Zorgcventrum
De IJpelaar aan de Overakkerstraat 111. De avond begint met een korte
lezing van beeldend kunstenaar Veronique Rademaker met als thema 'de
steun van rituelen en beeldende middelen als brug naar het nieuwe
stuk leven'. Net als in een gewoon café hoeven belangstellenden
zich niet aan te melden.
De Stentor.
23 februari 2007. Joods verleden Elburg herleeft tijdens wandeling
Mieneke Braakman: Elburgse stadsgidsen waren gisteren hoogst
verbaasd door de grote belangstelling voor de rondwandeling door Joods
Elburg.
Vijftig belangstellenden werden dan ook in drie groepen gesplitst.,,Goh,
hier loop je zomaar voorbij, zegt een vrouw als de gids zegt dat de
groep bij de synagoge aan de Graaf Hendriksteeg is aangekomen. De
gids vertelt over de eerste Jood, Hermannes Michaels, die zich in
1686 in Elburg vestigde. Velen volgden. ,,Elburg was het goedkoopst
van Gelderland, wie hier wilde wonen hoefde rond 1800 slechts 25 gulden
te betalen voor het burgerschap.Al snel groeide het aantal Joden in
Elburg tot 120, vijf procent van de bevolking. In 1855 werd de synagoge
gesticht. ,,Ze dreven handel in winkels of openden banken van lening.
Ze vroegen wel twintig procent rente, vertelt gids B. de Jong. Toch
trokken veel jongeren weer weg. ,,In de oorlog waren er nog 22 over,
van wie er 21 in concentratiekampen omkwamen.Nu wonen er helemaal
geen Joden meer in Elburg.Wel zijn vorig jaar de Joodse woningen voorzien
van Davidssterren, hoewel dit volgens de gids met de Franse slag is
gebeurd. Sommige sterren zijn op huizen geplaatst, waar geen Joden
hebben gewoond.......
Verschillende
kranten. 24 februari 2007. Russen bijna te arm voor begrafenis
Remco Reiding: In
Moskou rollen de petrodollars, op het Russische platteland heerst
armoede. Daar hebben mensen soms zelfs nauwelijks geld genoeg om een
geliefde te kunnen begraven. Doodgravers zijn aan het werk op een
begraafplaats op het Russische platteland. Aan het einde van een lange
gang slaat de deur door de tocht met een knal dicht. "Zal ik
het raam dichtdoen?", klinkt het fluisterend. "Nee, Kolja,
dan gaat het helemaal zo stinken." Daar ligt Fjodor Ivanovitsj
dan, in het midden van zijn stoffige huiskamer, tussen zijn sovjetboeken.
Hij is op een provisorisch bed gelegd, gemaakt van een losgeschroefde
deur die rust op twee stoelen. De oude man ziet er akelig uit: zijn
gezicht is helemaal geel, zijn oren kleuren langzaam zwart. Een stuk
papier met religieuze afbeeldingen is op zijn voorhoofd gelegd. Dat
maakt het aangenamer hem te kussen. Fjodor
Ivanovitsj is de vorige dag overleden. Over zijn blauw-witte matrozenshirt
zijn in de haast een vest en een oud jasje getrokken. Achter zijn
bed brandt een kaars. De spiegelkast is afgedekt met linnen, want
de Russisch orthodoxe rouwwetten schrijven voor dat je veertig dagen
niet in de spiegel mag kijken..........
|
Bezoek
de internetsite van:
|