Leeuwarder Courant, 14 september 2005. Met kist en berenklauwen oefenen
voor de dood
EIske Minnema:
Kunstenaar Mitica Pamfilie ligt af en toe in een grafkist
in de Wolvesteeg in Leeuwarden. Hiermee wil hij de dood dichter bij
de mensen brengen. „Ik ga naakt de kist in, hoor buurman", zegt
Mitica Pamfilie terwijl hij zich uitkleedt. Buurman kijkt er niet
van op. De kunstenaar stapt de doodskist in en zegt nog: „Tot de volgende
keer, boven." „Ja dan nemen we er een op," antwoordt hij.
Omringd door metershoge afgestorven berenklauwen en met graffiti bespoten
gebouwen oefent Pamfilie voor zijn eigen begrafenis. Doodgaan is de
gewoonste zaak van de wereld, vindt de kunstenaar. „Wanneer mensen
meer betrokken raken bij de dood, zijn rouwperiodes, psychologen en
trauma's allemaal niet nodig." ........
Verschillende
kranten, 16 september 2005. Groningse
dominee biedt 'herbegrafenissen' aan
ANP- De Groningse dominee Sietze van der Veen gaat 'herbegrafenissen'
aanbieden. Dit heeft hij maandag aangekondigd. De plechtigheden zijn
bedoeld voor nabestaanden die de uitvaart van een dierbare niet hebben
kunnen bijwonen. Hij merkte dat hiernaar veel vraag is tijdens vele
gesprekken met gelovigen.
De dominee bezoekt met de nabestaanden het graf, houdt een persoonlijke
preek en zingt liederen. Ook regelt Van der Veen een sobere koffietafel
na de ceremonie. Een dienst kost tussen de tweehonderd en vierhonderd
euro, afhankelijk van de wensen van de nabestaande..............
Verschillende
kranten, 16 september 2005, Trend op begraafplaats:
graf in de wand
ANP- Steeds meer Nederlanders willen bovengronds
worden begraven. Uit onderzoek van de gemeente Enschede blijkt dat
5 procent van de Twentenaren een laatste rustplaats boven de grond
wil. Eenzelfde percentage geeft aan dat sterk te overwegen. Deze maand
wordt op de Oosterbegraafplaats in Enschede een muur met 216 wandgraven
in gebruik genomen.
Leeuwarder Courant, 17 september 2005. Minke schept haar eigen 'paradyske'
André
Horjus: Ter ere van overleden dierbaren maakt Minke Hoekstra
uit Boelenslaan monumenten in eigen tuin. Een bijzonder paradijsje
voor 'de mensen van voorbij'. Zwaarmoedige trekjes heeft ze niet,
zegt Minke Hoekstra (60) uit Boelenslaan. „Ik sjoch it libben fan
de sinnige kant." Ze geniet van de kikkers, de vogels en de wisselende
kleuren in haar tuin van 1,5 hectare. Het eindeloze grasmaaien, onkruid
wieden en kantjes knippen is bepaald geen beproeving. „Dy tün
is myn libben." Op een speciale manier geniet ze ook van de markante
gedenktekens die ze maakte voor dierbare overledenen. Een fotootje
op de schoorsteenmantel is niet voldoende voor de amateur-tuinarchitecte.
„Dit is myn manier om it ferdriet te ferwurkjen."
De monumenten roepen vooral goede herinneringen op, zegt Minke. Natuurlijk
pinkt ze wel eens een traantje weg, maar het wordt nooit een tranendal.
„Ik tink net dat de ferstoarnen wolle dat wy alllinnich mar ferdriet
hawwe. Der wurdt hjir ek in protte lake, hear."
Bij een van de gietijzeren poorten ligt een tegel met het opschrift
'Pietie's tün'. In glanzend zwart graniet. Daarachter een weids,
glooiend landschap met vijverpartijen, fonteinen en een waterval.
De Engelse tuin is genoemd naar Minkes oudere zus, die in 2001 overleed.
Mem stierf toen Minke negen was. Pietie nam de zorg over voor vader
en zusje..........
|
Bezoek
de internetsite van:
|