|
Volkskrant, 14 juni 2005. Portret (1/2 pagina groot) over
Jan Hilarius van Stichting De Einder
Onverschrokken strijder voor een menswaardige
dood.
Ellen Visser: Vlak voordat Jan Hilarius half mei met zijn familie
afreisde naar Texel, kreeg hij van justitie in Alkmaar te horen dat
hij wordt vervolgd voor hulp bij zelfdoding van een jonge vrouw uit
Wervershoof. Hij liet er zijn vakantie geenszins door bederven. Zijn
verdediging zal hij zelf voeren, een principekwestie: 'Ik wil voor
mezelf opkomen.'
Het is tekenend voor een man die ervan overtuigd is dat hij handelt
uit medemenselijkheid en die lak heeft aan de conventies van de samenleving.
Al die anderen, die vinden dat wanhopige en zieke mensen moeten volhouden,
zetten de deur open naar de spoorbaan, klinkt het strijdbaar in de
woonkamer van zijn jarendertigwoning in Castricum.......................
Zelfdodingsconsulent Ton Vink, filosoof in Arnhem, heeft inmiddels
het woordvoerderschap van de stichting overgenomen. Vink bewondert
Hilarius om de rust waarmee hij de niet aflatende negatieve publiciteit
altijd tegemoet is getreden. Mede daardoor heeft De Einder erkenning
gekregen, zegt hij.
De consulenten van de stichting zijn volgens hem lang beschouwd als
'scharrelende amateurs'. Maar tien jaar na de oprichting verwijzen
artsen patiënten door naar De Einder, werkt de stichting samen
met de WOZZ, die wetenschappelijk onderzoek doet naar zorgvuldige
zelfdoding en worden over het jaarverslag geen Kamervragen meer gesteld.
Vink: 'We hoeven niet meer in het defensief.'
Jan Hilarius zelf is niet toe aan een rustige oude dag. 'Ik ben niet
goed in genieten', zegt hij. 'Als ik een concert bezoek en naar de
dirigent kijk, zie ik mezelf staan: helemaal alleen tegenover een
grote groep.' Dood wil hij nog lang niet. 'Ik ben veel te benieuwd
wat er na vandaag nog komt.'
Verschillende
kranten, 16 juni 2005. Doodsoorzaak bij een op drie onbekend
(ANP)- Bij eenderde van de Nederlanders die overlijden, is
niet precies duidelijk wat de doodsoorzaak is. Dat stelt de uit Leeuwarden
afkomstige huisarts Feike Oppewal uit Nieuwe Pekela in een proefschrift
over het vaststellen van de doodsoorzaak, waarop hij eind deze maand
aan de Rijksuniversiteit Groningen promoveert.
Omdat meer dan de helft van alle mensen thuis overlijdt, is de huisarts
vaak als eerste ter plaatse. Die ontbeert echter de kennis om de doodsoorzaak
vast te stellen. „Toen ik dertig jaar geleden werd opgeleid, leerden
we nauwelijks iets over het vaststellen van de doodsoorzaak. Die situatie
is nog steeds niet veranderd", aldus Oppewal.
Volgens hem vergoeden zorgverzekeraars een lijkschouwing en de kosten
voor het vervoer naar het ziekenhuis vaak niet. Dat is de reden dat
75 procent van de huisartsen geen patholoog inschakelt om de doodsoorzaak
te laten vaststellen.
Volgens de huisarts is het vaststellen van de doodsoorzaak erg belangrijk.
Voor het rouwproces van nabestaanden is het beter. „Je ziet wel eens
een voetballer tijdens een wedstrijd dood neervallen. Als de doodsoorzaak
niet bekend wordt, dragen nabestaanden dat nog jaren met zich mee.
Leeuwarder
Courant, 19 juni 2005. MORTULANCE Mortulance stond er gisteren
aan de Groninger-straatweg, voor het Wokrestaurant. Mortulance? Dat
is een als ambulance 'gecamoufleerde' uitvaartwagen, die ingezet wordt
bij bijvoorbeeld dodelijke verkeersongevallen of verdrinkingen. De
wagen was net afgeleverd door ambulancebouwer Visser en is vandaag
naar Ede gegaan, waar uitvaartverzorger Van de Weerd hem in bedrijf
neemt. „Het is alweer onze vierde. We hebben er goede ervaringen mee.
Het komt wat minder schokkend over dan een rouwauto", aldus de
woordvoerder Van de Weerd.
Verschillende
karanten, 19 juni 2005.
Praten met lotgenoten in digitale rouwkamer internet
(GPD - Het overlijden van zijn schoonvader zette Nico Dobbinga in
het Drentse Oudemolen aan het denken. Hij wilde meer dan het standaard
overlijdensbericht in de krant. Internet is bij uitstek geschikt om
ook de levensloop van de overledene te publiceren. Dobbinga heeft
onlangs de site www.levensbericht.nl
geopend. „Zo kunnen mensen die een kind hebben verloren ook lotgenoten
ontmoeten. Communiceren over de dood met andere mensen kan het rouwproces
vaak ten goede komen", zo is de overtuiging van het afdelingshoofd
van het Wilhelma Ziekenhuis Assen. De site biedt ook de mogelijkheid
aan mensen hun deelneming te betuigen aan de familie van de overledene.
|
Bezoek
de internetsite van:
|
