Volkskrant,
12 november 2001, Arts moet medeleven betuigen Artsen moeten weer condoleancebrieven
gaan versturen aan nabestaanden van een overleden patiënt. De verantwoordelijkheid
van de arts stopt niet met de dood van zijn patiënt. De dokter kan rouwende familieleden
steun geven door een condoleancebriefje te sturen. Dat bepleiten artsen in het
jongste nummer van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. De artsenopleiding
moet aandacht besteden aan het belang van dit gebaar voor de rouwverwerking van
de familie. In de negentiende eeuw behoorde het schrijven van een brief tot de
verantwoordelijkheid van de arts, zeker in de Verenigde Staten. Tegenwoordig gebeurt
dit nauwelijks meer, schrijven dr. W. Hart en dr. H. Walvoort. Er zijn daarvoor
talrijke oorzaken. Er is geen ruimte meer voor rouw. Nabestaanden moeten overgaan
tot de orde van de dag, zeggen Hart en Walvoort. Verder komen artsen om in de
papierwinkel. Ze weten niet goed wat ze in de brief moeten zetten. Anderzijds
kan de arts denken gefaald te hebben bij zijn poging om het leven van de patiënt
te redden. Ook dat vergemakkelijkt het schrijven van een brief niet. Volgens de
artsen hebben de nabestaanden baat bij een brief van de behandelend arts. De discussie
over condoleancebrieven is begonnen in de VS na een artikel in The New England
Joumal of Medicine. Verschillende
kranten: 16 november 2001, Sterke daling van donaties vitale organen Het
aantal donaties van vitale organen
is de afgelopen jaren sterk teruggelopen. De nieuwe Wet op de Orgaandonaties,
die drie jaar geleden inging, heeft niet geholpen. Ook in omringende landen loopt
het aantal orgaandonaties terug. Het aantal weefseldonaties stijgt. Dat concludeert
het onderzoeksbureau ZONMW, dat de wet evalueerde. Het ministerie 'wacht drie
andere onderzoeken, onder andere van de Gezondheidsraad, af. Die zijn pas in fe.bruari
gereed. Maar de strijd over orgaandonaties zal weer oplaaien, zo bleek gisteren
uit de eerste reacties. Want hoewel de daling deels is te wijten aan een lager
aantal verkeersslachtoffers en een betere behandeling van hersenbloedingen en
herseninfarcten, blijkt de nieuwe wet de grote boosdoener. De Tweede Kamer koos
drie jaar geleden voor een systeem waarbij mensen zich konden melden voor donorregistratie.
Iedereen kreeg daarvoor een brief thuis. In de praktijk blijkt dat 60 procent
van de Nederlanders niet reageert en zich niet heeft laten registreren. Verschillende
kranten: 17 november 2001, nieuwe orgaanwet werkt niet. De
Wet op de orgaandonatie (WOD), die in 1998 is ingevoerd, heeft geen extra donororganen
opgeleverd. Integendeel, het aanbod van donororganen is de laatste jaren afgenomen.
Dit blijkt uit een eerste evaluatie, uitgevoerd door onderzoeksinstituut TNO.
De huidige wet is gebaseerd op een 'volledig besïissysteem'. Elke Nederlander
heeft een formulier opgestuurd gekregen, waarop toestemming kan worden gegeven
voor orgaandonatie. Daarop kan men aangeven geen donatie te willen of het besluit
over te laten aan de nabestaanden. In de praktijk hebben nabestaanden nog altijd
het laatste woord. De onderzoekers brengen nog wel een nuance aan bij de afname
van orgaandonaties. In de ons omringende landen was de afgelopen jaren eenzelfde
trend waarneembaar. Die wordt veroorzaakt doordat een andere, behandelmethode
van bloedingen het aantal verkeersslachtoffers verminderde, waardoor er tevens
minder potentiële donoren beschikbaar waren. In België bijvoorbeeld is iedereen
donor tenzij hij of zij laat vastleggen dat niet te willen. De Tweede Kamer reageert
verdeeld op het slechte resultaat van de wet. D66, CDA en GroenLinks willen vooralsnog
niet tomen aan het beslissysteem. De PvdA vindt dat de registratie op deze manier
niet werkt en staat open voor alle varianten die meer donoren opleveren. De SP
kiest voor het geen-bezwaarsysteem. De WD wil inhoudelijk nog niet reageren. Leeuwarder
Courant : 17 november 2001, Hospice Sneek wil in toekomst uitbreiden Het
hospice in Sneek voorziet in een groeiende behoefte. In het afgelopen jaar verbleven
21 terminale patiënten gemiddeld zes tot acht weken in het hospice voor ze er
stierven. De coördinatoren verwachten dat op termijn een of twee extra plaatsen
nodig zijn om aan alle verzoeken te kunnen voldoen. Nu telt het hospice drie plaatsen.
Coördinator Let de Jager juicht het toe dat nu ook elders in de provincie initiatieven
ontstaan voor de zogenoemde 'sterfhuizen'. In Harlingen en Leeuwarden komt een
hospice en in Drachten zijn ook de eerste stappen gezet. ,,Dan heb je een goede
spreiding over de provincie en neemt de druk op ons wat af. Wij krijgen nu verzoeken
uit de hele provincie." Het blijft voor hospices moeilijk het hoofd boven water
te houden omdat er van rijkswege geen vergoeding voor deze vorm van terminale
zorg bestaat. De hospices zijn daarom afhankelijk van gulle gevers en sponsors.
Om het hospice volgend jaar draaiende te kunnen houden is ƒ260.000 nodig. De Jager
heeft haar hoop gevestigd op een forse bijdrage van De Friesland Zorgverzekeraar,
die vorig jaar een bijdrage van ƒ100.000 heeft verstrekt. Daarnaast moet er geld
komen uit een potje voor speciale zorgprojecten en met behulp van acties. „We
redden het nu nog wel, maar kunnen weinig extra's doen voor de zieken." | Bezoek
de internetsite van: |