|
Volkskrant,
25 september 2006. Debat Italië euthanasie
op scherp. Noodkreet ernstig zieke man aan president.
Michaël Zeeman: Met een noodkreet gericht aan president
Giorgio Napolitano heeft de 60-jarige Piergiorgio Welby, die al meer
dan zijn halve leven lijdt aan een venijnige spierdystrofie, de discussie
over euthanasie in Italië in één klap geactualiseerd
en op scherp gezet. Welby richtte zich vrijdag, met een brief en een
voor de televisie voorgelezen boodschap, tot de president met het
verzoek of er een einde aan zijn leven gemaakt mag worden.
'Als ik een Zwitser, een Belg of een Nederlander was, dan zou ik mij
kunnen onttrekken aan deze krenking die mijn lichaam nu is', aldus
Welby.
In Italië is euthanasie niet toegestaan, al zijn veel medici
en politici bereid anoniem te vertellen dat er wel degelijk een clandestiene
euthanasie-praktijk bestaat..........Vrijdagavond las Welby, die al
jaren ook niet meer kan praten, zijn verklaring voor in het veelbekeken
actualiteitenprogramma 'Primo Piano'.
Een computer vertaalde zijn pogingen te spreken in geluid. 'Ik hou
van het leven, meneer de president', zei en schreef Welby. 'Het leven
is de vrouw die van je houdt, de wind in je haar, de zon in je gezicht,
een nachtelijke wandeling met een vriend'.
'Het leven is ook de vrouw die je verlaat', vervolgde hij. 'Een regenachtige
dag, de vriend die je bedriegt. Ik ben noch melancholiek, noch manisch
depressief. Sterven boezemt mij vrees in, maar helaas is dat wat mij
is overgebleven geen leven meer.'
Nu de Italiaanse president hem prompt antwoordde, zal het nog lastig
worden voor de regering-Prodi om dit appèl te negeren.
Leeuwarder Courant 25 september 2006. Helderziende
geeft nabestaanden rust
José Huising: Op de open dag van crematorium
Schoterhof in Heerenveen kregen bezoekers boodschappen
van dierbaren „aan de andere kant". In een partytent 'las' medium
Janet Werner foto's van Overledenen.........Ze was het eerste verkeersslachtoffer
op de Pie-ter Stuyvesantweg, de 351 tussen Wolvega en Slijkenburg.
Het zusje van Margo Bronger uit Heerenveen en Petra de Vries uit Leeuwarden
verongelukte 43 jaar geleden op de provinciale weg die toen nog niet
eens officieel af was. Zaterdag probeerden ze contact met haar te
leggen via het medium Janet Werner.....
Leeuwarder Courant. 25 september 2006. Bankje Manuel Fetter onthuld
Op een steenworp afstand van het monument ter nagedachtenis
aan Meindert Tjoelker, is zaterdag een bankje ter nagedachtenis aan
Manuel Fetter onthuld. Hij werd in de nacht van 23 op 24 september
2004 op 31 -jarige leeftijd met veertien messteken om het leven gebracht.
Omdat hij iets zei over het weggooien van een kapot bierflesje.
Leeuwarder
Courant. 26 september 2006. 'Monument bij Waag moet
beter bereikbaar'
De familie van de twee jaar geleden vermoorde Leeuwarder Manuel Fetter
wil dat de gemeente iets doet aan de onbereikbaarheid van het monument
tegen zinloos geweld op het Waagplein. Dat werd zaterdag onthuld,
maar was een uur na die plechtigheid helemaal ingesloten door geparkeerde
fietsen..........Het liefst ziet de familie dat de gemeente vlakbij
het gedenkteken een klein wandje optrekt, zodat fietsers daarachter
hun rijwiel niet meer kunnen stallen. Feddema.........
Eindhovens
Dagblad. 26 september 2006. Kerkhof krijgt opknapbeurt
Marcel
Koolen: Het
katholieke kerkhof aan de Aardbeiweg in Helenaveen baadt zaterdag
in het licht en de warmte van de septemberzon. Een tiental mensen
is bezig oude grafmonumenten te fatsoeneren. Het zijn de leden van
Memori, voluit: de vereniging tot behoud der historische grafmonumenten
westelijk der Deurnese concessiegrens te Helenaveen...
Naar aanleiding van de dreigende ruiming van 48 graven, nu ongeveer
een jaar geleden, is de vereniging opgericht door André Vervuurt
uit Someren, de zoon van de oude koster van Helenaveen...„Vanuit
historisch oogpunt bekeken vonden we het onjuist dat de graven geruimd
zouden worden en we zijn daartegen in protest gegaan. Uiteindelijk
werden er maar vier graven geruimd, of beter gezegd, de grafmonumenten
werden verwijderd. Met onze vereniging, die op dit moment veertien
leden telt, willen we twee keer per jaar dit deel van het kerkhof
opknappen.“ ........
Brabants
Dagblad. 28 september 2006. ’Je raakt mensen in hun ziel, dat is zo
mooi’
Domien van der Meijden: Ze heeft een stem
als een nachtegaal. Jet Ruijssenaars (40) uit Boxtel gebruikt die
stem nu vooral bij uitvaarten. Zangeres Jet Ruijssenaars aan het werk
tijdens een 50-jarig huwelijksfeest in de Lambertuskerk in Rosmalen.
Het verdriet van een ander omzetten in een tastbaar lied en een zoete
herinnering aan ’n nabestaande. Of een leuke trouwerij opvrolijken
met mooie gevoelige ballads. Dat is in een notendop wat Jet Ruijssenaars
uit Boxtel doet voor haar beroep. Ze is zangeres en heeft haar eigen
bedrijf ViaZang. Dan is ze weer te vinden in het crematorium in Uden,
dan weer in Vlijmen. Ze staat in kerken in Nieuwkuijk, Lithoijen,
Rosmalen of Veghel. Overal zingt ze professioneel op bestelling.......
Dagblad
van het Noorden. 30 september 2006. Echtpaar getroffen door schennis
graf van zoon
Alie en Johannes Vos uit Holwierde zijn verbolgen en verdrietig. Onverlaten
schonden vorige week het graf van hun zoon Richard. De lantaarn die
bij het drie jaar oude marmeren graf hoort, is verdwenen. "Ze
hebben geen idee wat ze ons aandoen." Vrijwel dagelijks bezoeken
Alie (54) en Johannes Vos (64) uit Holwierde het graf van zoon Richard,
hun enige kind dat drie jaar geleden op 28 jarige leeftijd met zijn
auto verongelukte. Drie jaar lang brandde moeder Alie er wekelijks
kaarsjes. Daaraan kwam vorige week een wreed einde. De lantaarn waaruit
de kaarsjes hun licht schenen, is weg. "Dat begrijp je toch niet.
Wie neemt nou zoiets mee? De naam van mijn zoon staat er nota bene
in gegraveerd", zegt vader Johannes Vos. "De doden moeten
rusten en met rust gelaten worden." ......
Leeuwarder Courant. 30 september 2006. Schilderen om het verdriet
te bezweren
Schilder
Jochem Hamstra werd de afgelopen vier jaar tot driemaal toe geconfronteerd
met de onverwachte dood van een naaste. Zowel zijn ouders als een
broer ontvielen hem kort na elkaar. Zijn tentoonstelling bij Galerie
Hoogenbosch in Gorredijk laat zien dat de kunstenaar nog midden in
het rouwproces zit.......Op twee schilderijen is de schilder zelf
te zien. Grauw weggetrokken zit hij ineen gedoken in een volgauto.
Zijn gezicht is verwrongen tot een woeste kriskras van penseelstreken.
Zo laat hij zijn eigen verscheurdheid zien. Het zijn aangrijpende
doeken. In de titel van een stilleven met een kopje koffie en een
stukje crematoriumcake klinkt wrange humor door: 'Rouwkost' heet het......
|
Bezoek
de internetsite van:
|
