Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Uitvaartnieuws Week 49
5 december 2005 t/m 11 december 2005

overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

Deze week veel artikelen en reacties op de nieuwe richtlijn van het KNMG over Palliatieve sedatie. In de artikelen en discussies ging het o.a. over de voor en contra's hiervan en het verschil met euthanasie. Uit deze artikelen en reacties een korte bloemlezing:

KNMG 8 december 2005
Palliatieve sedatie is normaal medisch handelen en leidt bij juiste toepassing niet tot versnelling van het overlijden. Palliatieve sedatie is een tijd lang dan ook onterecht in de hoek van het levensbeëindigend handelen geplaatst.
Dat zijn de belangrijkste conclusies van een KNMG-commissie die een richtlijn over palliatieve sedatie heeft opgesteld. Het federatiebestuur van de KNMG heeft het rapport van de commissie als KNMG richtlijn aanvaard.
De KNMG-richtlijn beschrijft uitvoerig alle inhoudelijke aspecten voor verantwoord medisch handelen. Palliatieve sedatie wordt omschreven als 'het opzettelijk verlagen van het bewustzijn van een patiënt in de laatste levensfase'. Doel is het lijden van de patiënt te verlichten. Het verlagen van het bewustzijn is een middel om dat te bereiken. Het is van groot belang dat palliatieve sedatie op de juiste indicatie, proportioneel en adequaat wordt toegepast. De dosering, combinatie en duur van de inzet van de medicamenten moeten worden afgestemd op de benodigde mate van symptoomcontrole.
De indicatie voor palliatieve sedatie wordt gevormd door het bestaan van één of meer onbehandelbare ziekteverschijnselen (refractaire symptomen) die leiden tot ondraaglijk lijden van de patiënt. Een symptoom is of wordt refractair als geen van de conventionele behandelingen (voldoende snel) effectief is en/of deze behandelingen gepaard gaan met onaanvaardbare bijwerkingen. Pijn, dyspnoe (kortademigheid) en delier zijn de meest voorkomende refractaire symptomen die in de praktijk aanleiding geven tot het inzetten van palliatieve sedatie. Bij sedatie die tot het overlijden wordt voortgezet is daarnaast een voorwaarde dat het overlijden binnen twee weken wordt verwacht. De arts kan dan besluiten te starten met palliatieve sedatie en dit in principe voort te zetten tot het overlijden...............

Verschillende kranten. 6 december 2005. Sterven verzachten is medisch handelen
(GPD) - Het sterven verzachten met een slaapmiddel is normaal medisch handelen. Bij de juiste toepassing leidt deze zogeheten palliatieve sedatie niet tot eerder overlijden. Ten onrechte is deze medische handeling in de hoek geplaatst van levensbeëindigend handelen. Dat blijkt uit de nieuwe richtlijn van de artsenorganisatie KNMG die gisteren werd gepresenteerd aan staatssecretaris Clémence Ross van volksgezondheid. Volgens de richtlijn mag tot sedatie worden overgegaan als een patiënt één of meer onbehandelbare ziekten heeft, waardoor die persoon ondraaglijk lijdt. Het diep in slaap brengen van de patiënt tot die overlijdt, mag onder voorwaarde dat het overlijden, binnen twee weken wordt verwacht. Bij palliatieve sedatie moet altijd sprake zijn van voldoende deskundigheid om een verantwoorde beslissing te nemen. De KNMG ziet geen reden daarvoor ook altijd een andere deskundige arts te consulteren. Wel moet de sedatie altijd goed in een verslag zijn vastgelegd. In verband met pijnbestrijding wordt naast het slaapmiddel ook vaak morfine gegeven aan de patiënt. Veelal wordt de dosis verhoogd om de patiënt buiten kennis te brengen en het sterven te bespoedigen. Volgens de KNMG begeeft de arts zich daarmee in het grijze gebied tussen pijnbestrijding en levensbeëindiging. Volgens de richtlijn wordt deze behandeling beschouwd als oneigenlijk gebruik van deze middelen en niet gerekend tot palliatieve sedatie.
De KNMG ontkent dat de medische ingreep een verzoek tot euthanasie overbodig maakt. Beide moeten los van elkaar gezien worden.

Volkskrant 10 december 2005. Autonome zelfdoding is derde weg naast euthanasie en sedatie
Alexander von Schmid: Zolang er geen objectieve methode bestaat die vaststelt wat iemand precies wil, worden bezwaren tegen euthanasie ondervangen door een derde weg voor levensbeëindiging (naast terminale sedatie en hulp bij euthanasie of zelfdoding) die ik autonome zelfdoding zou willen noemen. .........Onze voorchristelijke voorouders hadden een positieve kijk op de autonome zelfdoding. De passieve dood door ouderdom of ziekte was voor hen een gruwel. Mensen die een zogeheten 'strooien dood' stierven (de bedden waren toen van stro), gingen volgens de toen gangbare opvatting naar de vreugdeloze woning van Hel, de godin van de onderwereld. Vandaar dat velen, zowel vrouwen als mannen, wanneer het levenseinde door ziekte of een andere oorzaak dreigde, zichzelf doorstaken of van een helling wierpen om daarmee een strooien dood te voorkomen. Dit is voor ons een heel andere wereld maar wellicht kan die bijdragen aan een wat minder negatieve kijk op de autonome zelfdoding. Als alternatief voor euthanasie en terminale sedatie verdient autonome zelfdoding op zijn minst aandacht en waardering.
____________________________________________

Leeuwarder Courant: 6 december 2005. Regels nodig rond levenseinde IC-patiënt
Gerard Akkerman: Er bestaan grote verschillen in hoe afdelingen voor intensive care in ziekenhuizen omgaan met het levenseinde van patiënten. Er doen zich situaties voor die niet aanvaardbaar zijn. Oorzaak is het ontbreken van duidelijke richtlijnen............ Onderzoek maakte duidelijk dat er maar weinig richtlijnen zijn en dat ze per ziekenhuis verschillen. Ziekenhuizen gaan heel verschillend om met schriftelijke verklaringen van patiënten om een behandeling te staken. Er zijn meningsverschillen met vertegenwoordigers van patiënten en verpleegkundigen worden soms gedwongen zelf de hoeveelheden pijnstillers te bepalen terwijl ze daar niet voor bevoegd zijn......De deelnemers aan het onderzoek geven vrijwel allemaal aan grote behoefte te hebben aan duidelijke, zorgvuldige, voor iedereen gelijke richtlijnen. Promovendus Kleijer geeft hiertoe een eerste aanzet. Hij maakte een schema voor alle stappen die nodig zijn voor een arts om te komen tot het besluit een behandeling te staken. Daarnaast ontwierp hij eenzelfde procedure in het geval het initiatief bij de patiënt ligt, door bijvoorbeeld een schriftelijke verklaring waarin hij of zij een behandeling weigert.

Volkskrant, 9 december 2005. Ongeduld over uitblijven 'laatste-wilpil'
Achtergrond Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde voert campagne voor beschikbaarstelling zelfdodingsmiddel
Ellen de Visser: Euthanasie mag alleen bij patiënten die ziek zijn. En niet bij levensmoeheid. Daarom wordt nu campagne gevoerd om een oud idee, de pil van Drion, nieuw leven in te blazen.
Twee iaar geleden sprak schrijvertekenaar Maarten Toonder in Relevant, het tijdschrift van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE), openhartig over de 'treuzelende dood'. Twee echtgenotes en vier kinderen had hij overleefd en zijn lichaam liet hem in de steek. 'Er is gedaan wat moest gedaan', zei hij. 'Toch ben ik hier nog en dat moet een misverstand zijn.'
Toonder was tot aan zijn dood, een half jaar geleden, lid van de NVVE en een groot voorstander van de pil van Drion (zelfdodings-middel). 'Het zou heel gewoon moeten zijn dat de ene mens de ander het recht geeft zichzelf het bittere einde te besparen', vond hij.
NVVE-directeur Rob Jonquière haalt de woorden van Toonder nog geregeld aan.........Via de politiek actieve leden probeert de NVVE om de laatstewilpil in verkiezingsprogramma's krijgen. Jonquière heeft goede hoop dat de pil er ooit komt. 'De komst van de euthanasiewet heeft ook dertig jaar geduurd.'

Verschillende kranten. 6 december 2005. Rouwen in verpleeghuis kost €1,5 miljoen per dag
(ANP) - Nabestaanden gelegenheid geven om te rouwen bij het sterfbed van een geliefde in een verpleeghuis, kost de samenleving €1,5 miljoen per dag. Dat schrijft staatssecretaris Clémence Ross-van Dorp van volksgezondheid de Tweede Kamer in reactie op vragen van Groenlinks. De partij wilde van haar horen waarom nabestaanden de kamers van vader, moeder of tante vaak binnen 24 uur moeten ontruimen.
Ross gaat er bij haar berekening van uit dat er jaarlijks ongeveer 27.500 mensen in verpleeghuizen overlijden. Bovendien, stelt ze, blijven bij een uitbreiding van drie dagen om te rouwen op jaarbasis ongeveer 225 bedden onbezet. De bouw van 225 extra verpleeghuisplaatsen kost ongeveer €16 miljoen.

Leeuwarder Courant, 7 december 2005. 'Mensen krijgen hier rustig de tijd om te rouwen'
Gerard Akkerman: Rouwen in het verpleeghuis kost bedden en dus geld.' Dat mag niet te lang duren, vindt de staatssecretaris. Friese verpleeghuizen gaan er heel verschillend mee om. Er zijn verpleeghuizen waar na het overlijden van een bewoner de kamer binnen 24 uur moet worden ontruimd. Dat moet volgens staatssecretaris Clémence Ross zo snel, omdat anders te veel bedden te lang leeg staan. Rouwen in het verpleeghuis kost volgens haar de samenleving €1,5 miljoen per dag. Zakelijkheid gaat in dit geval boven menselijkheid. Ze reageerde op vragen van GroenLinks die eigenlijk een rouwperiode van een week wil. Een rouwperiode van een week is lang, en komt vrijwel nergens voor. Maar ontruimen binnen een dag vindt een aantal Friese verpleeghuizen te gortig. Toch komt het ook hier voor, zo blijkt uit de reactie van ZuidOostZorg in Drachten. „Wanneer de druk op de wachtlijst groot is, komt het voor dat we familie vragen om binnen 24 uur na het overlijden van een bewoner de kamer te ontruimen. Is die druk er niet, dan krijgen mensen meer tijd", aldus kwaliteitsfunctionaris Margot Witlox............... Bij Waadwente in Dokkum gaat het er heel anders aan toe. Daar krijgen nabestaanden ruim de gelegenheid om afscheid te nemen van hun overleden dierbare. Locatiemanager Annemarie Vos vindt de redenering van Ross 'een beetje flauw'. „Er doen zich hier eigenlijk nooit problemen voor. Familie krijgt rustig enkele dagen de tijd om afscheid te nemen. Het is ook niet mogelijk om de volgende dag al weer iemand op te^emen. Daar gaat altijd meer tijd overheen." Het Dokkumer verpleeghuis heeft zelfs de mogelijkheid om mensen in hun eigen kamer op te baren, als familie dat graag wil..........................

Grafkist familie Bouricius bij opgraving Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden 2005 Leeuwarder Courant, 10 december 2005. Grafkelder blootgelegd bij de Oldehove
Bij het graafwerk op het Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden is deze week een grafkelder tevoorschijn gekomen. Daarin liggen de resten van enkele eikenhouten grafkisten. Het lijkt te gaan om het familiegraf van de Leeuwarder patriciërsfamilie Bouricius. De kelder stamt waarschijnlijk uit de zeventiende eeuw. Toen de gemeente het oude kerkhof in 1933 liet egaliseren, stuitten de werklie-
den al op de ruimte, die toen nog met een boogvorm boven de grond uitstak. Hierin lagen vijf grafkisten van dik eikenhout met loden platen.
Het oudste exemplaar was van van de Leeuwarder schepen Jacob Bouricius de Oude, die in 1622 overleed. Ook zijn zoon Hector, de baas van de Kraneker universiteit en griffier van het Friese hof, lag er begraven..........

Verschillende kranten. 10 december 2005. Gemeente weigert grafsteen
(ANP) - De Zeeuwse gemeente Hulst heeft een grafsteen geweigerd vanwege een ongepaste tekst. Op het monument stond dat de overleden vrouw de dood vond door een ongeluk in een draaideur bij meubelbedijf Morres in Hulst. Het meubelbedrijf geeft toe dat er in juni een ongeval is geweest, maar uit onderzoek is volgens de onderneming gebleken dat dit niet heeft gelegen aan de deur, omdat die direct stopte. Mevrouw moest naar het ziekenhuis en drie of vier dagen later hoorden we dat ze was overleden. De doodsoorzaak is ons niet bekend", aldus een woordvoerder. De 82-jarige weduwnaar hoopt dat de gemeente nog op haar schreden terugkeert. „Maar als ze dat niet doet, leg ik me daarbij neer. Als in de wet staat dat het niet mag, mag het niet."

Leeuwarder Courant 10 december 2005. Gemeente stoot begraafplaatsen af
Dongeradeel wil drie van de vijf algemene begraaf-plaatsen afstoten. De gemeente wil af van het onder-houd van de begraafplaatsen. Met uitzondering van de Lindenhof in Dokkum, moet de gemeente er geld op toeleggen. De gemeente wil de begraafplaatsen over-dragen aan begrafenisverenigingen. Om een hof rendabel te maken, zouden er uitsluitend huurgraven uit moeten worden gegeven, zegt wethouder Sicco Boorsma. Die kunnen na verloop van tijd worden geruimd. De begraafplaats raakt zo niet vol en hoeft niet te worden uitgebreid. De raad wil weten hoe de begrafenisverenigingen tegenover het plan staan.


Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage