|
Reformatorisch
dagblad. 9 oktober 2006. Kerk verliest terrein bij uitvaart
(ANP) – Uitvaarten en rouwprocessen worden steeds persoonlijker
en verlopen minder volgens de traditionele rituelen van de kerk. Dat
blijkt uit het onderzoek naar nieuwe rituelen
bij overlijden, uitgevoerd door Piet van den Akker van onderzoeksbureau
IVA in Tilburg. Volgens het onderzoek, dat vrijdag werd gepresenteerd
tijdens het symposium Vader zou het zo gewild hebben, zien mensen
steeds minder in instituties en routines. Ook is men minder geneigd
de uitvaart uit handen te geven aan beroeps. Men
wil het zelf doen, volgens eigen inzichten uitvoeren.Het
onderzoek laat verder zien dat het nu vaker een kleine kring van intimi
is, vooral gezins– en familieleden en soms enkele zeer goede vrienden,
die de uitvaart ontwerpt. Bovendien blijkt dat er grote moeite wordt
gedaan conflicten te vermijden rond overlijden. Daardoor ontstaat
er een dienst waarin iedereen zich kan vinden....
Algemeen
Dagblad. 10 oktober 2006. Tuin vol kabouters gestolen van kindergraven
Bij de tuincentra
vonden ze de kabouters en lantaarns te duur. Daarom besloot een Zwijndrechts
stel ze maar te gaan stelen. Van kindergraven. Van Gouda tot aan Ridderkerk
trok het tweetal langs zo’n twintig begraafplaatsen. Op een bepaald
moment had de politie zoveel meldingen dat de reputatie van het tweeetal
bij de meeste beheerders van begraafplaatsen bekend was. Daardoor
kon het Zwijndrechtse stel op 19 oktober vorig jaar op de begraafplaats
aan de Lagendijk in Ridderkerk op heterdaad worden betraptmet
een grafornament onder de arm.......... ,,Het was of ik zelf door
de grond zakte, toen ik bij het graf van mijn zoontje kwam,'' zei
een vader, die spullen van het graf van zijn 4,5 jaar oude overleden
zoon kwijtraakte op begraafplaats IJsselhof in Gouda. ,,Het gaat niet
om de kabouter, maar om het verstoren van een plek. Ik had ze wat
aangedaan als ik het had gezien. Wat een verdriet. Ze moesten ze voor
straf een jaar op een kinderbegraafplaats laten werken,'' opperde
hij in de rechtszaal.
De politierechter veroordeelde de twee, die niet in de rechtszaal
aanwezig waren conform de eis: een werkstraf van 180 uur. Ook moeten
ze 250 euro aan de vader betalen voor de geleden immateriële
schade.
De Gelderlander.
12 oktober 2006. ‘Een kerkhof,
dat is onze geschiedenis’
Hanneke
Keultjes: Na jaren van verloedering wordt het oude ambtkerkhof aan
de Dr. Huber Noodtstraat in Doetinchem opgeknapt. Maar tot verdriet
van toezichthouder en werklui is afgelopen weekend de zoveelste historische
grafsteen vernield. „Ik heb hier vroeger veel gespeeld“, vertelt toezichthouder
Wim van der Tol (79). „Eigenlijk mocht dat niet, maar er stonden drie
tamme kastanjebomen en die kastanjes gingen we dan rapen.“....„Toen
ik zondagochtend ging kijken, lag deze steen om.“ De antracietgrijze
steen is door de klap doormidden gebroken. Van wie het graf is, weet
Van der Tol niet. „Dan zou ik de steen om moeten draaien en dan beschadig
ik ’m misschien nog meer.“.....De begraafplaats, die ligt ingeklemd
tussen Dr. Huber Noodtstraat, J.F. Kennedylaan en de Wilhelminastraat,
is na jaren van niet of nauwelijks onderhoud behoorlijk verloederd.
Daarom wordt de oude begraafplaats nu opgeknapt door langdurig werklozen,
die via de gemeente worden aangestuurd. Van der Tol, die pal achter
het kerkhof woont, is dolblij met hun inzet. „Vóór het
maaien stond het gras metershoog. En er zijn, denk ik, wel vier vrachtwagens
met puin weggevoerd. Bijna iedere dag ontdekken we weer een nieuw
graf. Kijk“, wijst Van der Tol, „mensen die geen geld hadden voor
een grafsteen, kregen zo’n postje.“ .....Ook Van der Tol is verbolgen
over de grafschennis: „Weet je wat het is? Een kerkhof, dat is onze
geschiedenis. En het is zo laf: de doden kunnen niks terug doen.“
Telegraaf.
12 oktober 2006. Doden komen tot leven in crematorium
Rijswijk
Crematorium Eikelenburg in Rijswijk was donderdag-avond het
macabere decor van een bijzondere lezing. Helderziende Janet Werner
legde via foto's die bezoekers hadden meegebracht contact met overledenen.
De ruim honderd aanwezigen kregen antwoord op allerlei vragen over
hun dierbaren en bij de meesten ontlokten die antwoorden een zucht
van verlichting. Het decor waarin de lezing werd gehouden was apart,
zo gaf ook een woordvoerder van het crematorium aan. „De dood heeft
vele aspecten en daar willen we de mensen kennis mee laten maken.
We bieden de nabestaanden hulp bij een uitvaart en dit is ook een
manier.”
Verschillende
kranten. 14 oktober 2006. Euthanasieverklaring NVVE wordt 'verzoek'
(ANP)
De euthanasieverklaring van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig
Levenseinde (NVVE)
wordt een euthanasieverzoek. Op die manier sluit de wilsverklaring
beter aan bij de huidige wetgeving. Zo is het ook duidelijker dat
mensen geen recht hebben op euthanasie, maar wel het recht hebben
om een verzoek te doen, legt een woordvoerster van de NVVE uit. Verder
is de niet-reanimerenpas vervangen door een penning.
Leeuwarder Courant.
14 oktober 2006. Opschudding op Schier om ruimen graven
Richt Kooistra: In 1640 kwam Schiermonnikoog in handen van de Gooise
edelman Johan Stachouwer. Zijn nazaten roeren zich, nu het graf van
de eerdere eigenaar van het eiland zonder pardon is opgeruimd.
De grafsteen van Johan Stachouwer op Schiermonnikoog is zonder toestemming
geruimd door de gemeente. Ook de graven van zijn zoon Cornelis Visser
en diens vrouw Anneke Schulze zijn weggehaald. Zowel de culturele
historische vereniging 't Heer en Feer als de nazaten waren niet op
de hoogte.
„ Ik vind het bedroevend dat het zo is gegaan", vertelt Henk
Visser. „Het waren mijn voorouders." Ook de overige familie reageert
ontsteld op de actie. Jelle Woudstra, ook een nazaat van Johan Stachouwer,
vertelt dat een tante van hem pas tevreden is al degene die nu in
dat graf ligt, er weer uit is gehaald. Woudstra hoopt ook op rehabilitatie.
Woudstra vertelt dat er zo'n vijf jaar geleden in een aantal kranten
een oproep van de gemeente heeft gestaan. Eigenaren van graven moesten
zich melden om recht te behouden op het graf. Niemand van de familie
Stachouwer heeft dit bericht ooit gelezen en daarom is het graf nu
geruimd. Woudstra: „Nu ligt nota bene mijn buurman in dat graf."
........De gemeente zegt voorzichtig te hebben gehandeld om toch nog
de steen te behouden. Burgemeester Bert Swart betreurt de hele situatie.
Hij geeft te kennen dat in januari de gemeente de overgebleven historische
graven in beeld brengt samen met 't Heer en Feer.
Schiermonnikoog kwam in 1640 in het bezit van Johan Stachouwer. Tot
het jaar 1859 is het eiland in handen gebleven van leden van de familie.
Maandagmiddag komt er een gesprek tussen de gemeente, de familie en
't Heer en Feer.
BNDeStem.
14 oktober 2006. Meer belangstelling voor Fatimadag
Gonny Hendrikx: Met een morgengroet aan Maria en een Eucharistieviering
in de middag is in de Sint Stephanuskerk van Moerdijk gisteren de
Fatimadag gevierd....De Fatimadag begon dit jaar met een morgengroet
aan Maria door pastor Michaël Bastiaansen. Hierna toog het gezelschap
naar de rooms-katholieke begraafplaats om daar het kindermonument
in te wijden. Dit monument is geplaatst ter herinnering aan de ongedoopt
gestorven kinderen, die vroeger in alle stilte werden begraven. ...Het
beeld is in 1959, na een jarenlange trektocht door het bisdom Breda,
door de toenmalige pastoor Van Kessel naar Moerdijk gehaald. Een jaar
later kwam de bedevaart op 12 en 13 oktober op gang, de dagen waarop
Maria is verschenen aan de kinderen Lucia, Jacinta en Francisco in
het Portugese Fatima. De
Fatimadag werd afgesloten met een korte processie door de kerk.
De Gelderlander.
14 oktober 2006. Uitvaartwereld kent ontelbare mogelijkheden
Marco Peters: De laatste rit in een oranje lijkwagen. Een opbaring
in eigen huis met spelende kinderen rond de kist. „Mensen hebben vaak
geen idee van de mogelijkheden.“ Hilda Post begint een adviesbureau
voor de andere uitvaart..... Het hoeft voor Hilda Post uit Driel niet
per definitie anders of excentriek. „Als mensen maar beseffen dat
er veel meer mogelijk is.“ In ieder geval meer dan de bijna standaarduitvaarten
die grote ondernemingen verzorgen of die waarbij alles uit de koffer
van de uitvaartondernemer komt. „Een wens om iets anders wordt door
de gemiddelde uitvaartondernemer vaak afgedaan met de opmerking dat
het ‘niet gebruikelijk’ is. En dat is jammer want er is zoveel meer
mogelijk. Een
uitvaart die helemaal naar wens verloopt, is ook juist
zo belangrijk voor de rouwverwerking. Dat je niet achteraf nog met
allerlei ergernissen blijft zitten over dingen die anders zijn gelopen
dan je had gewild.“ ...Wonderlijk,
vindt de Drielse. „Er zijn drie belangrijk momenten in je leven. Geboorte,
huwelijk en overlijden. Met de komst van een kind zijn mensen wel
negen maanden bezig. Aan het huwelijk wordt ook veel tijd en energie
besteed om het allemaal te regelen. Maar aan het organiseren van een
uitvaart worden vaak slecht drie dagen gespendeerd. Dat is jammer.“
Hilda Post begint haar bedrijf Postuum 29 oktober. Dan staat zij op
de uitvaartbeurs
in de Eusebiuskerk in Arnhem.
|
Bezoek
de internetsite van:
|
